Ես կարդացել եմ Վիլյամ Սարոյան «Վիրավոր առյուծն ու կրիան»։ Մի օր կրիան լսեց առյուծի մռնչոցը տեսավ վիրավոր առյուծին և ասաց ինչ է յեղել։ Որսորդի գնդակն է դիպել ինձ, — պատասխանեց առյուծը: Կրիան սաստիկ զայրացավ, և ասում էր որ օր ու արև չպիտի տեսնի այն մարդիք որոնք ձեռք են բարձրացնում այդպիսի կենդանիների վրա ինչպես ինքը և առյուծը։ և առյուծը ասաց որ այդ վերքը որ պատճառել է իրեն այդ որսոդը ավելի քիչ է ցավ պատճառում քան կրիայի խոսքերը։
Առակը մեզ սովորացնում է որ թրի կտրածը կլավանա, իսկ լեզվի կտրածը չի լավանա,