Ես կարդացել եմ Վիլյամ Սարոյան «Հյուսնի պատմությունը։»
Լինում է չի լինում մի Հյուսնի է լինում և մի օր նա վերադառնում էր տուն և տեսնում էր ընկերոջը որ հարցնում ինչու նա տենց տխուր է Հյուսնին պատասխանում է որ եթե նա թագավորի համար տասնմեկ հազար գրվանքա փայտի լավագույն սղոցուքներ չպատրաստեր նարա գլուխը կկտրեյն։ Իսկ ընկերը ասում է և գրկում, որ պետք չէ հուզահատվել որ իրարհետ գնան տուն ուտեն խմեն և զվարճանան գնում են տուն և տեսնու որ նրա կինը և երեխեքը լսել են այդ մասին և տխուր նստած են իսկ ընկերը նույնը ասում է նրանց, որ պետք չէ հուզահատվել, որ իրարհետ ուտեն խմեն և զվարճանան նրանք այդպեսել անում են և առավոտյան թագավորի մարդիկ եկել են և ասում որ թագավորը մահացել է և նա պետք է սարքի նրա համար դագաղ։